“Jij bent niet in woorden te vatten”. Ik vond het een prachtig compliment, maar ik baalde er ook een beetje van. Recent had ik namelijk aan den lijve ondervonden dat het inderdaad best ingewikkeld is om mezelf in woorden te vatten…
De rest lag al lang klaar: de homepage, het aanbod, testimonials en natuurlijk een hele stapel blogs. Alles was gecheckt en gedubbelcheckt, behalve die ene pagina. Precies, de ‘over mij’. Ik schoof het maar voor me uit, het werd groter en groter en ik kreeg maar moeilijk bedacht wat er op moest staan. Het is niet dat ik mezelf niet ken, maar wat vertel je wel, wat vertel je niet? Wat is interessant om te lezen? Hoe creëer ik een compleet beeld? Dat soort dingen.
Om de druk nog wat verder op te voeren, bedacht ik dat het ‘anders’ moest. Ik had het hele internet afgestruind op zoek naar voorbeelden van andere ‘over mij’ pagina’s. Ik las zelfs pagina’s over hoe je een ‘over mij’ pagina schrijft, compleet met 12-stappenplan en alles. Al die richtlijnen en kaders… ik kreeg ik het Spaans benauwd. Gauw klikte ik de vensters weer weg. Zo ging ik het niet doen. Ik bedacht het zelf wel.
De vorm, dat is leuk om over na te denken. Daar had ik dan ook meteen allerlei beelden bij. Maar vorm zonder inhoud is niks, dus schoof ik de ideeën over collages, mindmaps en infographics voorlopig nog even aan de kant. Terug naar de inhoud.
Zo af en toe krabbelde ik wat over mezelf op papier en dan legde ik dat weer weg. Er ontstond een lijstje met studies, banen en nog wat dingen, maar wat zegt dat nou over mij? In m’n werk ben ik erg persoonlijk en dat wil ik ook graag uitstralen op m’n site. Hoe kreeg ik dat voor elkaar?
Op zoek naar dingen die typisch ik zijn. Lastig zoeken, want dat zijn precies de dingen die je zelf niet meer ziet. Of waarvan je denkt dat een ander ze echt niet interessant vindt. Daarom vroeg ik aan vrienden om typerende dingen over mij te noemen. Dat bracht me op ideeën en bovendien ging ik ook anders naar mezelf kijken. Ik was weer een stapje verder.
Na nog een aantal gesprekken, gevraagde en ongevraagde adviezen, veel nadenken en ook weer loslaten, was het zover: ik gaf mezelf een deadline, kroop achter m’n laptop en schreef.
Ik dacht zo min mogelijk, behalve dat het niet perfect hoeft. Een website is niet statisch en kan op ieder moment aangepast worden. Dat hielp.
Het is uiteindelijk misschien niet perfect en ook niet zo anders, maar het is wel van mij, over mij. Gevat in een paar honderd woorden.
