Hoe vaak ik de oproep om juist nu creatief te zijn inmiddels al voorbij heb zien komen? Ik weet het niet, maar man, wat een druk om ‘corona-creativiteit’ te laten zien (mag ik dit woord nu al nomineren voor het ergste woord van 2020?).
Ik vind het heftig, al die druk. En ik weet dat dit voor veel mensen geldt. Misschien ook wel voor jou?
In dit artikel lees je wat die druk doet. En waarom het prima is om te wachten tot al het vloeibare wat gestold is.
Creativiteit op slot
Ik sprak de afgelopen weken filmmakers, schrijvers, fotografen en ontwerpers. Mensen die normaal gesproken overlopen van de creativiteit, die altijd barsten van de ideeën, concepten en volop aan het maken zijn, die helemaal geen virus of crisis nodig hebben om creatief te zijn, maar die het nu even niet zijn.
Juist nu het ‘moet’ gaat hun creativiteit op slot, valt het stil en komt er niks uit hun handen; geen ideeën, geen concepten, geen resultaat. Ze zien even niet wat ze met de situatie aan moeten, waar ze moeten beginnen. En al helemaal niet hoe ze een antwoord moeten geven op alles wat er nu speelt in de wereld. Het is (nog) geen inspiratiebron voor ze, het werkt ze eerder tegen. Is dat erg? Daar kom ik later op.
Wazige brij? Wacht tot het stolt
Onder druk wordt alles vloeibaar, zeggen ze. Maar wat gebeurt er als alles vloeibaar wordt? Juist, het krijgt geen vorm. Het wordt één grote brij die uitloopt naar alle kanten, die niet te sturen en niet te stoppen valt. Een brij waarin alles wazig en ongrijpbaar is.
Vorm krijgt het pas als dat vloeibare tot stilstand komt en de kans krijgt wat te stollen. Dan kun je er eens omheen lopen, er van een afstandje naar kijken, zien wat er nou eigenlijk ligt, het voorzichtig aanraken en ervaren wat het doet.
‘Gewoon’ iets moois maken, niks mis mee
Want geloof mij, het komt wel goed, er gaat iets ontstaan. Die wazige brij gaat vorm krijgen.
Het kan best zijn dat die vorm geen antwoord geeft op alles wat er nu speelt. Dat hoeft ook niet. Wat je gaat creëren kan zomaar iets zijn dat al een tijd ergens zat te broeden en nu de ruimte krijgt om verder ontwikkeld te worden. Iets dat niks met deze situatie te maken heeft. Juist wel lekker, even geen corona-creativiteit, maar ‘gewoon’ iets moois maken.
Hoe dan? Op jóuw manier
Kijk wat voor jou goed voelt. Het even helemaal laten? Of af en toe je potlood, pen of camera oppakken en zien wat er gebeurt? Gebeurt er niks? Leg je ‘m weer terug. Maak je ineens iets moois? Dan is dat mooi meegenomen.
Je hoeft het niet te forceren, er gaat iets ontstaan. Dat is tot nu toe immers altijd gebeurd, toch? Je bent het niet voor altijd kwijt, het komt terug. Misschien niet nu iedereen roept dat het moet, maar op een moment dat voor jou juist is.
Ken jij creatieven die op dit moment vastlopen in hun creatieve proces en wel wat geruststellende woorden kunnen gebruiken? Deel mijn blog gerust met hen.
