We doen het twee keer per jaar. De ene keer voor haar verjaardag, de andere keer voor de mijne. Voor mij begint de voorpret al bij het uitzoeken, het afstruinen van het internet. Op zoek naar een goede cabaretvoorstelling. Ik kies meestal voor beginnend talent. Dit keer was dat Thijs van de Meeberg, hij speelde ‘Er mag gedanst worden’.
Goede titel, dat sowieso. En dat bleek zeker niet het enige goede aan de show. Naast dat ik enorm heb gelachen om zijn grappen, heeft Thijs me ook echt geraakt met zijn boodschap. Iets wat niet veel cabaretiers voor elkaar krijgen.
Zoals iedereen komt ook Thijs in zijn leven steeds in van die situaties terecht. Situaties waarvan hij zich afvraagt hoe hij er nu weer in beland is. In één van die situaties leert hij een belangrijke les. Als kind sleept Thijs zich vier jaar lang elke week naar hockeytraining. Hij vindt er niks aan. Tijdens wedstrijden zit hij het liefst op de bank. De hockeycoach krijgt dat door en vraagt aan hem of hij het wel leuk vindt, hockeyen. “Nou nee, eigenlijk niet”, bekent Thijs. “En wat ga je daarmee doen?” vraagt zijn coach.
Ineens beseft Thijs dat hij daar iets mee kan, dat hij zich niet nog vele jaren lijdzaam naar dat veld hoeft te slepen. Maarja, daar moet hij dus nog wel iets voor doen… Schoorvoetend vertelt hij die avond tijdens het eten aan zijn ouders dat hij niet meer naar hockey wil. “Maar ach jongen toch! Als je het niet leuk vindt, dan moet je er gewoon mee stoppen”. Thijs is opgelucht en verbijsterd tegelijk. Er. Gewoon. Mee. Stoppen. Zo gewoon leek het niet. Hij móest naar hockey, omdat zijn ouders dat wilden. Althans, dat dacht hij. En nu bleek dat helemaal niet zo te zijn! Al die jaren, al die trainingen, al die wedstrijden, al die moeite, al die frustratie. Onnodig.
In zijn verdere leven denkt hij regelmatig terug aan het gesprek met zijn hockeycoach. Dat maakt nog niet dat hij nooit meer in zulke vervelende (en voor z’n publiek hilarische) situaties belandt, maar wel dat hij een stuk bewuster is van wat hij denkt, waarom hij dat denkt en wat zijn opties zijn. Dat is al een hele stap vooruit.
Ik kon na afloop van de show wel een paar van zulke situaties bedenken. Gelukkig worden dat er in mijn leven steeds minder! Wat zijn situaties in jouw leven waar je steeds weer in belandt en waar je helemaal niet wilt zijn? Welke gedachten heb je daarbij? Waarom? En wat ga je daarmee doen?
Nieuwsgierig geworden naar de show? Kijk hier of Thijs binnenkort bij jou in de buurt speelt.
